markos

Znam tyle prawd, tyle kłamstw, aż wszystkie mylą się

Znam każdy gest, którym świat ponownie zrani mnie

Uciekam znów, a swój ból schowam gdzieś na dnie

Pakuję się, łapię sny, by jeszcze raz je śnić

Nie pamiętam już smaku tamtych ust

Mam tyle lat ile chcę, ile dziś lubię mieć

Jestem jak wiatr i jak cień, nikt nie dogoni mnie

Mogę zapomnieć na śmierć wszystko co teraz wiem

Mój mały świat nie ma wad, dotyczy tylko mnie

I tylko... nie pamiętam już smaku tamtych ust

To tylko tekst piosenki, ale ta jego nuta żywo brzmi w mojej duszy i aż serce drży, gdy słyszę te słowa!

A teraz jakoś nie jest tak optymistycznie jak wczoraj, bo tak jak oazę może w sercu ożywić na pustyni jeden miły przyjaciel, tak i wszystko zamienia się w ruinę, gdy ten komu ufamy zawiedzie!

Jednak sam idę na wesele! Marzenie przeszła chęć, a przy okazji Ela straciła radość rozmowy ze mną!? Tak tak, czasem jedno słowo zmienia całą resztę treści życia!